Over dit concert
Van een voltallig orkest naar de verstilling van een enkele vleugel. De Piano Biënnale biedt contrasten en ook een diversiteit aan stijlen. Om tijdens deze eerste concertavond tot rust te komen biedt de Frans Israëlische pianist Yaron Herman in de Muzenzaal een uur lang zijn kenmerkende improvisaties die zweven tussen jazz en klassiek. Een mooie afsluiting van een avond die begon met Ravels klassieke muziek doordrenkt met vleugjes jazz.
Yaron Herman is een bijzonder geval. Hij had alles gezet op een carrière als professioneel basketballer toen het lot hem een andere weg wees. Een serieuze blessure maakte zijn droom onmogelijk. Op 16-jarige leeftijd kroop hij achter de piano en vond zijn weg in de jazz en verder. Bij Herman bestaan er geen genres en gaan jazz, pop, minimal en klassiek naadloos in elkaar over om te versmelten tot werken waar het plezier van af spat.
Zijn jongste cd Alma is een prachtig voorbeeld van de inventiviteit van Yaron Herman. Naast soms ultrakorte jazzy stukken staan door klassieke muziek geïnspireerde werken zoals Après Un Rêve waarin naast de stijl van Keith Jarrett ook het gelijknamige werk van Gabriel Fauré doorschemert. Ook een werk als Song Without Words spreekt boekdelen: Mendelssohn meets Ravel meets jazz.
